Καλοκαίρι.. η εποχή που επιβάλλει ψαροφαγία!

Λατρεύουμε τα ψάρια, τόσο στη μαγειρική όσο και ως ζώα της θάλασσας.
Τις τελευταίες δεκαετίες η ιχθυολογία έχει πολλή πέραση και δεν είναι λίγοι οι μη ειδικοί που ενδιαφέρονται για τα ψάρια, τις συνήθειές τους και τον τρόπο αλιείας τους.

Λίγοι ωστόσο γνωρίζουν, εκτός από τη λατινική επιστημονική τους ονομασία, τις αρχαίες ελληνικές ονομασίες τους, οι οποίες στις περισσότερες περιπτώσεις μας οδηγούν στις σημερινές ονομασίες τους αλλά και μας τις εξηγούν!

Ας δούμε λοιπόν μερικές αρχαίες ονομασίες ψαριών:

1.Βούγλωσσος

Η κοινή σε όλους μας Γλώσσα. Στους Αρχαίους θύμιζε γλώσσα βοδιού λόγω του πλατιού σχήματός της και, μάλλον, του σκούρου χρώματός της.
Στους Ρωμαίους θύμιζε σανδάλι, για αυτό και η ονομασία Soleae.

Στην Ψαρομανία σας προτείνουμε να τη δοκιμάσετε Flambe με βούτυρο, πιπέρι και λεμόνι στο τηγάνι:

2. Ἐρυθρῖνος

Το γνωστό σε όλους μας λυθρίνι! Η λέξη προέρχεται από το επίθετος ερυθρός (=κόκκινος), λόγω του χρώματος του ψαριού που το κάνει να μοιάζει πολύ με το Φαγκρί.Βρίσκεται και η ονομασία Ρούσια από το ιταλικό rosso(=κόκκινος).

3.Ἵππουρος

Η σειρά της αγαπημένης μας Τσιπούρας! Η αρχαία ονομασία προέρχεται από τον ίππο και την ουρά. Πράγματι, αν προσέξουμε την ουρά της Τσιπούρας θα παρατηρήσουμε πως είναι αρκετά γραμμωτή, γεγονός που θύμιζε στους Αρχαίους την ουρά των αλόγων. Συχνά, λόγω του χρυσού τόξου που έχει στο σώμα της γύρω από το κεφάλι, χαρακτηρίζεται ως χρυσόφρυς.


4. Σκιαδεύς

Ο πεντανόστιμος Σηκιός (Οσκιός ή Παντελής). Η αρχαία ονομασία του Σηκιού ετυμολογείται από τη σκιά λόγω του σκιερού χρώματός του.


5. Συνόδους

Τέλος.. η περίφημη Συναγρίδα! Η αρχαία ονομασία της ίσως οφείλεται στο σχήμα των δοντιών που μοιάζουν με εκείνα του γουρουνιού (συὸς ὀδόντας).

Είτε, λοιπόν, θυμάστε είτε όχι τις αρχαίες ονομασίες των ψαριών,
ένα είναι αυτό που δεν πρέπει να ξεχάσετε:
Να τα απολαύσετε στην Ψαρομανία !

Δείτε περισσότερα: www.psaromania.gr

Βιβλιογραφία: Ξενοκράτους καί Γαληνοῦ περί τῆς ἀπό τῶν ἐνύδρων τροφῆς. Επιμέλεια: Α. Κοραής